[Efastus]

FÜREYA - Ayşe Kulin


Kitap Hakkında:

Bir hayat öyküsü daha: Füreya...

Ayşe
Kulin'in kalemiyle sunulan kitapta; paşa soyundan Füreya Koral,
doğumundan ölümüne kadarki zamanı, tüm çalkantıları, atlayışları, çöküş
ve çıkışlarıyla dolu yaşamını anlatıyor. Ve zamanın ne kadar acımasız
olduğunu görüyorum satırlarda. Hayata sımsıkı bağlanışı... sevmeyi,
hayal kırıklığını, hastalığı, şiddeti, yeni doğmuş bir ülkeyi, koşmayı,
yatmayı ve ardı ardına-ardı ardına ölümleri...


Füreya'nın ne
çok ölümle karşılaştığına şaşıp, kaç ölüm gördüğümü soruyorum kendime.
Bir toplumun sürüklenişine tanık oluyorum böylece; güvensizliğe,
anlayışsızlığa, sevgisizliğe...

Onlar zor günler geçirdiler, ama gerçekten yaşadılar. Yaşamayı bilmeyenlerin, öte dünyadan ne beklentisi olabilir ki!

'Herkes acının üstesinden gelmeyi öğreniyor.!

Kitabın İncileri:
Kaderimizi tayin etmek elimizde değil. Ne yazıldıysa, onu yaşamaya mecbururz. 16
Para, güçtür. Bunu sen de biliyor olmalısın. 16
Rüyada bile acı çekmek çok zor. 19
Ben her zaman sevmişimdir yolculukları. 20
... kim kimi dinlemiş ki sen beni dinleyesin! 20
Heyy kuş, ben kimseye açmamışım yüreğimin kapısını, sana mı açacağım şimdi? 20
Devletin en büyükleri, eraflarında kendilerinden daha ziyade ışık saçan yıldızları barındırmak istemezler. 25
... mantık ne zaman sevginin esiri olmamış ki? Sevgi, insana her şeyi yaptırır. Hele evlat sevgisi! 56
Aptal kadın, çocuk sevgisinin doğuma bağlı olduğunu sanıyor. 56
Yaşam,
insanlara affetmeyi de öğretiyor, ölümü kanıksamayı da. Ölüm! Soğuk,
antipatik, siyah renkli sözcük. Ne çok ölüm yaşıyor insan hayatı
boyunca. 57
Oldum olası sevmem soğuk yerleri. Üşümeyi hiç sevmem. 58
... yoksulluk tahribatını bir türlü göstermeye mecburdur. 59
Sevgi ve huzur her şeyin ilacıdır. 103
Kadınlar kocasız yaşayamaz, bunu bil. 110
İnsan vücudu akıllıdır. Ne zaman ne yapması gerektiğini iyi bilir. 136
Hiç düş kırıklığına uğramayanlar, hiç umut beslememiş olanlardır. Bernard Shaw 141
Aşkla bağlanılan bir erkekten vazgeçmenin ne demek olduğunu biliyordu. 143
Para sihirliydi. Dokunduğu her şeyi değiştiriyordu. 149
Ölüm
gibi bir şey hayata küsmek. Hatta ölümde bir başka hayata geçiş umudu
bile taşıyabiliyor insan, yaşarken yaşamdan vazgeçmek... üstesinden
gelinir gibi değil. 176
Herkes acının üstesinden gelmeyi öğreniyor. 176
Birine delice aşık olduğu her halinden belli olan kadınlarla erkekler zaman kaybetmek istemez. 180
Ölümün
nasıl geldiği her nedense pek önemlidir geride kalanlara. En ince
ayrıntıya kadar sorulur, en ince ayrıntıya adar anlatılır. 196
Yaşam bir hiçti. Ölüm, o kadar ani gelebiliyordu ki insana, tüm çabalar bir anda boşa gidiyordu. 200
Bugün varsan yarın yoktun.Ve eğer bugün varolacaksan, bir anlamı, bir sevinci olmalıydı bu var oluşun. 201
Aşk, biraz da deliliktir. 203
İnsan ne istediğini biliyorsa, onun için yaşamalı. 203
Etrafa ayıracak zamanımız kalmamış olabilir. 203
Yine
olayların akışına bırakıyordu kendini. Sınırları zorlamadan, kendine
gerçekten neyi isteyip istemediğini sormadan. Yine bir başkası
yönlendiriyordu onu. 203
... insanlar mutlu değillerse, iyileşmeleri de mümkün olamıyor. 217
Oysa hayat hiçbir kurala uymuyor. Çağıl çağıl akıp gidiyor dört bir yanımızdan. 219
Bir şeyi bilerek yapmak, rasgele yapmaktan çok daha iyi netice verir. Hele bu bir çocukla ilgiliyse. 245
Hepimiz için yaşamın ucunda ölüm var. 248
Rüzgardan korkarak, güneşten sakınarak yaşamak sana göre değil. 251
Sevimsiz olmadan güçlü olmak mümkün müydü? 253
Kıymetli eşyaların ve mücevherlerin, yaşamın akışı içindeki değerleri hiçti. Aslolan dostluklardı, dostlardı ve sanattı. 263
Medeniyete varan doğru, inişli çıkışlıdır. Hep zigzaklar çizmiştir. 273
... gerçeğe varmak için en kestirme yolun, yaşanmış tecrübelerden geçtiğine bir kere daha tanık olmuştum... 274
...
türk erkekleri, günün her saniyesinin jesabını sormaya çok
meraklıydılar. Oysa onun, lkendi yaşama alanını işgal etmeyecek, ona
soluk alma fırsatı tanıyacak, güvenilir bir dosta ihtiyacı vardı. 280
Burada sanatçılar, yazarlar, müzisyenler hiçbir zaman onları zengin etmeye yetecek parayı kazanamazlar. Burası Türkiye. 295
Belki de yaratıcı olabilmenin bir bedelidir yoksulluğun verdiği tevekkül ve alçakgönüllülük. 295
... bir insanı bir başka insandan çalmak mümkün olabilir mi... 297
Ölümden bu kadar çok korkunca, ölüm hiç affetmez, hemen gelir. 300
Zaman acımasızdır. Bayağı ve çirkine doğru ne büyük bir hızla kayıyordu insanoğlu. 318
Hayatın yenilenmesi, umut ve heyecan verici olması için şarttı. 318
Umudun kalmamasını, yaşlılığın ne menem bir şey olduğunu, ancak yolun ortasını geçmiş olanlar anlardı. 325
Belli bir yaşa gelince, kimse ciddiye almıyor insanları. Yaşadıkça öğreniyorum işte. 327
... insan hayatta çok keyif aldığı şeyleri yapmasını bilmeli. 330
Hediyeler insanlara beklenmedik ani mutluluklar bahşeden periler gibidirler... 330
Ne ölümden korkmak ayıp, ne de düşünmek ölümü. Nazım Hikmet 340
Oysa hiç kolay değildi bölüşememek, paylaşamamak hayatı. Aşkı hep vurkaç yaşamak. 343